Ik was te dik dat wist ik, maar pas toen de weegschaal 135 kilo aangaf, schrok ik wakker. Gezond eten en sporten was al vaker mijn goede voornemen geweest, maar omdat ik dan niet snel genoeg afviel, zakte mijn motivatie steeds weg. Van een vriendin hoorde ik hoe snel zij afviel met maaltijdvervangers. Drie keer per dag een soepje of een shake, meer niet. Klinkt niet smakelijk en dat was het ook niet. Het is vooral makkelijk, omdat je niet hoeft na te denken over eten. Gewoon verstand op nul en gaan. Een stemmetje in mijn achterhoofd vroeg zich wel af hoe gezond dit kon zijn, maar ik stond onder begeleiding van een consulente dus wat kon mij gebeuren?
Vol goed moed shakete ik mijn kilo’s naar de vergetelheid. Zo’n 2 kilo afvallen per week was geen uitzondering en ik zag licht aan het einde van de tunnel. Het programma adviseerde om elke maand een week lang groente en vlees te eten, maar ik bleef liever in mijn flow van het afvallen. Volgens mijn begeleidster kon dat geen kwaad, dus heb ik negen maanden lang vloeibaar ‘gegeten’ en raakte zo 55 kilo kwijt.
In de laatste weken viel ik met enige regelmaat flauw. Mijn blik was troebel en mijn haar viel uit. Dat kon niet door het dieet komen volgens de consulente, omdat dat genoeg vitamines en mineralen bevatte. Mijn huisarts raadde me toch aan om te stoppen. Stapsgewijs ging ik meer eten om weer over te schakelen naar een gezond voedingspatroon. Maar alleen al door het eten van een paar crackers bij het ontbijt zag ik de onsjes eraan sluipen. Dat werden kilo’s toen ik weer koolhydraten ging eten. Voor ik het wist, zat er weer 15 kilo bij, terwijl ik gezond at en veel sportte!
Een diëtiste was ook van mening dat ik met mijn voedingspatroon zou moeten afvallen en begreep niet waarom het tegenovergestelde gebeurde. Mijn huisarts verwees me door naar het ziekenhuis. Daar bleek dat mijn lever niet meer optimaal functioneerde, mijn spijsvertering was compleet van slag en mijn vetverbranding stond op een zeer laag pitje. Mijn lichaam sloeg alles wat ik at op als vetreserve, want wie weet wanneer ik weer op rantsoen zou gaan? Het enige wat ik kon doen was doorgaan met gezond eten, zodat mijn lichaam op een gegeven moment zou merken dat die vetopslag niet meer nodig was.
Nu, drie jaar later, weeg ik 8 kilo meer dan toen ik stopte met shakes. Er is dus nog altijd 47 kilo af, maar ik merk dat mijn lichaam nog steeds in de war is. Kilo’s die je er in jaren aan eet, horen ook niet in een paar maanden te verdwijnen, weet ik nu. De strijd met overgewicht ga je aan door een gezond voedingspatroon aan te leren en te behouden, maar daar wilde ik toen niets van weten. De shakes hebben in mijn lichaam veel kapot gemaakt, maar daar wilde ik toen niets van weten en het ergste is: daar ben ik zelf schuldig aan!
Een diëtiste was ook van mening dat ik met mijn voedingspatroon zou moeten afvallen en begreep niet waarom het tegenovergestelde gebeurde. Mijn huisarts verwees me door naar het ziekenhuis. Daar bleek dat mijn lever niet meer optimaal functioneerde, mijn spijsvertering was compleet van slag en mijn vetverbranding stond op een zeer laag pitje. Mijn lichaam sloeg alles wat ik at op als vetreserve, want wie weet wanneer ik weer op rantsoen zou gaan? Het enige wat ik kon doen was doorgaan met gezond eten, zodat mijn lichaam op een gegeven moment zou merken dat die vetopslag niet meer nodig was.
Wow wat een verhaal. Nooit aan Shakes beginnen!! Beter is om een afspraak in te plannen met Koen Bakker.
BeantwoordenVerwijderen